วิธีการสกัดด้วยตัวทำละลาย
วิธีการใช้ตัวทำละลายอินทรีย์ในการสกัดและแยกสารที่สกัดออกจากสารละลายน้ำที่ผสมไม่ได้เรียกว่าวิธีการสกัดของเหลว-ของเหลวของตัวทำละลายอินทรีย์ เรียกโดยย่อว่า วิธีการสกัดด้วยตัวทำละลายเป็นกระบวนการถ่ายโอนมวลที่ถ่ายโอนสารจากเฟสของเหลวหนึ่งไปยังอีกเฟสหนึ่ง
การสกัดด้วยตัวทำละลายถูกนำมาใช้ตั้งแต่ต้นในอุตสาหกรรมปิโตรเคมี เคมีอินทรีย์ เคมีทางการแพทย์ และเคมีวิเคราะห์อย่างไรก็ตาม ในช่วง 40 ปีที่ผ่านมา เนื่องจากการพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีพลังงานปรมาณู ความต้องการวัสดุบริสุทธิ์พิเศษและการผลิตธาตุรอง การสกัดด้วยตัวทำละลายจึงได้รับการพัฒนาอย่างมากในอุตสาหกรรมเชื้อเพลิงนิวเคลียร์ โลหะวิทยาที่หายาก และอุตสาหกรรมอื่นๆ
เมื่อเปรียบเทียบกับวิธีการแยก เช่น การตกตะกอนอย่างช้าๆ การตกผลึกอย่างช้าๆ และการแลกเปลี่ยนไอออน การสกัดด้วยตัวทำละลายมีข้อดีหลายประการ เช่น ผลการแยกที่ดี กำลังการผลิตขนาดใหญ่ สะดวกสำหรับการผลิตที่รวดเร็วและต่อเนื่อง และง่ายต่อการบรรลุการควบคุมอัตโนมัติดังนั้นจึงค่อยๆ กลายเป็นวิธีการหลักในการแยกแร่หายากจำนวนมาก
อุปกรณ์แยกวิธีการสกัดด้วยตัวทำละลาย ได้แก่ ถังผสมน้ำกระด้าง เครื่องสกัดแบบแรงเหวี่ยง ฯลฯ สารสกัดที่ใช้ในการทำให้ธาตุหายากบริสุทธิ์ ได้แก่ สารสกัดประจุบวกที่แสดงโดยเอสเทอร์ฟอสเฟตที่เป็นกรด เช่น P204 และ P507 ของเหลวแลกเปลี่ยนไอออน N1923 แทนด้วยเอมีน และสารสกัดตัวทำละลาย แสดงด้วยเอสเทอร์ฟอสเฟตที่เป็นกลางเช่น TBP และ P350สารสกัดเหล่านี้มีความหนืดและความหนาแน่นสูง ทำให้แยกออกจากน้ำได้ยากโดยปกติจะเจือจางและนำกลับมาใช้ใหม่ด้วยตัวทำละลาย เช่น น้ำมันก๊าด
กระบวนการสกัดโดยทั่วไปสามารถแบ่งออกเป็นสามขั้นตอนหลัก: การสกัด การล้าง และการสกัดแบบย้อนกลับวัตถุดิบแร่สำหรับการสกัดโลหะหายากและธาตุที่กระจัดกระจาย
เวลาโพสต์: 20 เมษายน-2023