ในปี พ.ศ. 2450 เวลสบาคและจี. เออร์เบินได้ทำการวิจัยของตนเองและค้นพบองค์ประกอบใหม่จาก "อิตเทอร์เบียม" โดยใช้วิธีการแยกที่แตกต่างกันเวลส์บาคตั้งชื่อธาตุนี้ว่า Cp (แคสซิโอป ium) ขณะที่จี เออร์บันตั้งชื่อธาตุนี้ลู (ลูทีเทียม)ขึ้นอยู่กับชื่อเก่าของปารีส luteceต่อมาพบว่า Cp และ Lu เป็นธาตุเดียวกัน และเรียกรวมกันว่าลูเทเซียม
หลักการใช้ลูทีเซียม มีรายละเอียดดังนี้.
(1) การผลิตโลหะผสมพิเศษบางชนิดตัวอย่างเช่น อลูมิเนียมอัลลอยด์ลูเทเซียมสามารถใช้สำหรับการวิเคราะห์การกระตุ้นนิวตรอนได้
(2) นิวไคลด์ลูทีเซียมที่เสถียรมีบทบาทในการเร่งปฏิกิริยาในการแตกตัวของปิโตรเลียม ปฏิกิริยาอัลคิเลชัน ไฮโดรจิเนชัน และปฏิกิริยาโพลีเมอไรเซชัน
(3) การเพิ่มองค์ประกอบเช่นเหล็กอิตเทรียมหรือโกเมนอลูมิเนียมอิตเทรียมช่วยปรับปรุงคุณสมบัติบางอย่าง
(4) วัตถุดิบสำหรับเก็บฟองแม่เหล็ก
(5) คริสตัลเชิงฟังก์ชันคอมโพสิต ลูทีเซียมเจือกรดเตตราบอริกอะลูมิเนียมอิตเทรียมนีโอไดเมียม เป็นของสาขาเทคนิคของสารละลายเกลือทำความเย็นการเติบโตของผลึกการทดลองแสดงให้เห็นว่าคริสตัล NYAB ที่เจือด้วยลูทีเซียมนั้นเหนือกว่าคริสตัล NYAB ในด้านความสม่ำเสมอของแสงและประสิทธิภาพของเลเซอร์
(6) หลังจากการวิจัยโดยหน่วยงานต่างประเทศที่เกี่ยวข้อง พบว่าลูทีเซียมมีศักยภาพในการใช้งานในจอแสดงผลแบบอิเล็กโทรโครมิกและเซมิคอนดักเตอร์โมเลกุลขนาดต่ำนอกจากนี้ ลูทีเซียมยังใช้เป็นตัวกระตุ้นสำหรับเทคโนโลยีแบตเตอรี่พลังงานและผงฟลูออเรสเซนต์
เวลาโพสต์: May-12-2023